اربــعــیــن نــزدیــڪ اســت، 

و دل مــن بــے تــاب،

لــحــظــه ها،غــرق ســراب، 

دل مــا را دریــاب.
همــه جــا پــر شــده از زمــزمــه ها،

و چــه بــســیــار شــده همــهمــه ها،

و همــه،

رو ســوے اربــاب پــریــشــان دارنــد،

دل بــاران دارنــد،

چــشــم گــریــان دارنــد،

غــم هجــران دارنــد .
دل مــن شــور افــتــاد،

و ســراپــا شــده ام درد و تــمــنــا و نــیــاز،

و چــه تــنــها شــده ام،

مــن ڪــه دریــا شــده ام.
واے اربــاب،شــود قــســمــت مــن؟

روزیــم مــیــشــود آیــا،حــرمــت را دیــدن؟ 

پــا بــرهنــه،بــه دور حــرمــت چــرخــیــدن؟
اللهم الرزقنا کربلا

موضوعات: اشعارمذهبی, اشعارمذهبی  لینک ثابت



[جمعه 1396-08-12] [ 04:50:00 ب.ظ ]