​خــداے مــهربــانــم بــبــخــشــ

بــارها گــنــاه ڪــرده ام و بــه جــاے تــوبــه حــق بــه جــانــب مــقــابــلــت ایــســتــاده ام و گــفــتــه ام مــن ڪــه نــمــیــخــواســتــم بــه ایــن دنــیــا بــیــایــم خــودت مــراافــریــدیــ?

وقــتــے ڪــه بــه اراده خــود فــرزنــدے رابــه دنــیــا مــیــاورم اگــر همــچــیــن ســخــنــے بــه مــن بــگــویــد انــگــار دنــیــارابــرســرم اوار مــیــڪــنــنــد.در حــالــے ڪــه حتی نمیتوانم در کامل شدن نطفه اش دخالتی داشته باشم

یا به اراده خودم تصویرش راهرطور که میخواهم بیافرینم بــراے اســایــشــش شــبــو روزی جدید خــلــق  کنم و روزیش را هروقت بخواهم کم وزیاد کنم

تــمــام ســهم مــن یــڪ وضــع حــمــل اســت و  وظــیــفــه مــادرانــه ان هم بــراے دو یــا ســه طــفــل

امااا بــه خــاطــر یــڪ حــرف مــیــشــڪــنــم و  ڪــارهایــے ڪــه درحــقــشــان ڪــرده ام را بارها یــاداورے مــیــڪــنــمــ… 

شده حتی با ناامیدی تمام فقط برای گذراندن زندگی به انها خدمت میکنم و با بی میلی تمام غذایی برایشان درست میکنم هروقت خوب باشند حالمان خوب است وهروقت بدزبان وناسپاس حالمان را خراب میکنند حتی اگر یکی از انها ی کلمه بد بگوید حالمان برای همه خراب است و دست دلی برای کار کردن نداریم

خــداے مــن تــو چــه مــیــڪــنــے بــاایــن همــه بــنــده ناسپاس؟ 

خــودت گــفــتــے تــمــام زمــیــن وزمــان و ڪــهڪــشــان هارا بــراے خدمت به ما  وذره ذره وجودمان را با دقت تمام خلق کرده ای و بــاایــن همــه نــاشــڪــرے نــه روزیــت راازمــا گــرفــتــے نــه رویــت رابــرگــردانــدیــ بارها میگویی بنده من بازگرد درهای رحمتم برویت باز است

خدای من

اگــر بــنــدگــیــت را مــیــڪــردیــم چــه مــیــڪــردیــ؟

خــدای من بــبــخــشــ??

نشر نذر ظهور با پنج صلوات محمدی?