​قبل از هر چیز باید این واقعیت را درک کنید که هرگز نمی توانید مالک چیزی شوید. 
هنگام زاده شدن، هیچ نداشتید و در هنگام مرگ نیز جهان را بی چیز ترک میکنید. 
من کت و شلواری را در جمع لباسهایم دارم که جیب های آن را بریده ام. هربار که برای پوشیدن لباسم در کمد را می گشایم، چشمانم به این کت و شلوار مسخره می افتد و به یاد می آورم که آخرین کتی که بر تن می کنم به جیب احتیاج ندارد.
 تملک گرایی و مال اندوزی تصاحب آن نیست بلکه به تصاحب در آمدن آن است.
 اگر احساس می کنید که باید فلان ملک، اتومبیل و یا مقام را داشته باشید و بدون آن احساس کمتری میکنید مفهومش آن است که تحت سلطه دارایی قرار گرفته اید و قربانی شده اید. در چنین شرایطی اگر اتومبیل BMW  و خانه يیلاقی و جواهرات مورد علاقه خود را نداشته باشید، می نالید و فکر می کنید که با به دست آوردن آنها زندگیتان رو به راه میشود و از آن پس شاد و خرسند خواهید بود.
 غافل از اینکه، این یک خیال باطل است: زیرا پس از به دست آوردن آنها، به فکر می افتید که اگر خانه بزرگتر و بزرگتری داشته باشید، زندگیتان کامل میشود و به این ترتیب به بیماری زیاده طلبی دچار میشوید.
 آنگاه دست به گریبان دنیا میشوید تا به مال و منال بیشتری چنگ بیندازید. زیرا قانون طبیعت چنین است که هر چه دارایی بیشتری داشته باشید، بیشتر به جانب آن کشیده میشوید و هر چه کمتر تملک گرا باشید خود را بی نیازتر احساس میکنید.

عظمت خود را دریابید_وین دایر

​

آرزو می‌کنم زمزمه‌های زندگی را بیشتر بشنویم. زمزمه‌هایی که زیر همهمه‌ی جارچی‌ها گم شده‌اند.

 آرزو می‌کنم بیشتر یادمان باشد که خواهیم مُرد و همین یقینِ مایل به فراموشی کافیست تا دریابیم زندگی شباهت بسیاری به بازی دارد و برای خوب بازی کردن

 نباید سخت بگیریم،حرص و جوش بخوریم، یا گمان کنیم نتیجه‌ی بازی مهمتر از خودِ بازی است.

 آرزو می‌کنم حواسمان به کیفیت بازی باشد و نه نتیجه‌ی آن.
 آرزو می‌کنم دریابیم که زندگی دَرهم است. آمیزه‌ای از تاریک و روشن، تلخ و شیرین، زشت و زیبا.

 سِوا کردن با ماست.
 چشم‌های ما حّق انتخاب دارند. 

می‌توانیم سبد نگاهمان را انباشته از میوه‌های تلخ و پوسیده کرده و تکرار کنیم: 

زندگی همین است.
آرزو می‌کنم یاد بگیریم که هر چه وفور تاریکی را دریابیم، نیازمند توجه و اعتنای بیشتر به درخشش‌ شب‌تاب‌های کوچک خواهیم بود.
 آرزو می‌کنم مدت زمان بیشتری ساکن سمت‌های ملایم و مهربان زندگی باشیم و اجازه دهیم نسیم، مجالی برای سرودن پیدا کند. 
 آرزو می‌کنم دلت تازه شود.